Μπορείτε να το βρείτε και ως: Μέντα η Πουλέγιος, Βληχόνι
Είναι πολυετές αρωματικό, αυτοφυές φυτό φτάνει σε ύψος τα 80 εκατοστών περίπου, με όρθιο και τριχωτό βλαστό, με μικρά πράσινα φύλλα, ωοειδή, χνουδωτά, οδοντωτά και επιμήκη. Τα άνθη του έχουν χρώμα μοβ ή και λευκό, ανθίζουν από τον Ιούνιο μέχρι και τον Οκτώβριο. Έχει πικάντικη γεύση κ έντονο άρωμα. Είναι φυτό που δείχνει την ύπαρξη νερού.
Κύριες δραστικές ουσίες: Μεντόλη, Μενθόνη, Ταννίνη
Μυθολογία & Ιστορία
Οι γιατροί της αρχαιότητας θεωρούσαν ότι το βότανο είχε εμμηναγωγικές ιδιότητες. Οι παλιοί γιατροί χρησιμοποιούσαν το άγριο φλισκούνι για κοκίτη και γενικότερα για παθήσεις των αναπνευστικών οργάνων. Θεωρούσαν το βότανο σπουδαίο αντιαρθριτικό φάρμακο και για τον λόγο αυτό το ονόμαζαν και «μέντα ποδαγκράρια».
Στη λαϊκή ιατρική πίστευαν ότι τονώνει το νευρικό σύστημα καθώς και την καρδιά, σε οινοπνευματούχα παρασκευάσματα (λικέρ). Το συνιστούσαν ως αποχρεμπτικό κατά των βρογχικών κατάρρων και χρησιμοποιήθηκε ιδιαίτερα από τον λαό κατά του άσθματος, κυρίως των γέρων, που τους «ανοίγει» τα αναπνευστικά όργανα
Τρόπος παρασκευής
Αφέψημα
Βάζουμε το βότανο μαζί με νερό να βράσει σε σιγανή φωτιά για λιγότερο από δέκα λεπτά και σουρώνουμε.
Για εξωτερική χρήση, γαργάρες, κομπρέσες και μπάνια χρησιμοποιείται τσάι πιο συμπυκνωμένο.
